Biography of Napoleon

Napoléon Bonaparte (/nəˈpoʊliən, -ˈpoʊljən/;[2] French: [napɔleɔ̃ bɔnapaʁt], born Napoleone di Buonaparte; 15 August 1769 – 5 May 1821) was a French military and political leader who rose to prominence during the French Revolution and led several successful campaigns during the Revolutionary Wars. As Napoleon I, he was Emperor of the French from 1804 until 1814, and again in 1815. Napoleon dominated European affairs for over a decade while leading France against a series of coalitions in the Napoleonic Wars. He won most of these wars and the vast majority of his battles, rapidly gaining control of continental Europe before his ultimate defeat in 1815. One of the greatest commanders in history, his campaigns are studied at military schools worldwide and he remains one of the most celebrated and controversial political figures in Western history.In civil affairs, Napoleon had a major long-term impact by bringing liberal reforms to the territories that he conquered, especially the Low Countries, Switzerland, and large parts of modern Italy and Germany. He implemented fundamental liberal policies in France and throughout Western Europe.[note 1] His lasting legal achievement, the Napoleonic Code, has been adopted in various forms by a quarter of the world's legal systems, from Japan to Quebec.

Napoleon was born in Corsica to a relatively modest family of noble Tuscan ancestry. Serving in the French army, Napoleon supported the Revolution from the outset in 1789 and tried to spread its ideals to Corsica, but was banished from the island in 1793. Two years later, he saved the French government from collapse by firing on the Parisian mobs with cannons. After the Directory rewarded Napoleon by giving him command of the Army of Italy at age 26, he began his first military campaign against the Austrians and their Italian allies, scoring a series of decisive victories that made him famous all across Europe. He followed the defeat of the Allies in Europe by commanding a military expedition to Egypt in 1798, conquering the Ottoman province after defeating the Mamelukes and launching modern Egyptology through the discoveries made by his army.

After returning from Egypt, Napoleon engineered a coup in November 1799 and became First Consul of the Republic. Another victory over the Austrians at the Battle of Marengo in 1800 secured his political power. With the Concordat of 1801, Napoleon restored the religious privileges of the Catholic Church while keeping the lands seized by the Revolution. The state continued to nominate the bishops and to control church finances. He extended his political control over France until the Senate declared him Emperor of the French in 1804, launching the French Empire. Intractable differences with the British meant that the French were facing a Third Coalition by 1805. Napoleon shattered this coalition with decisive victories in the Ulm Campaign and a historic triumph at the Battle of Austerlitz, which led to the elimination of the Holy Roman Empire. In October 1805, however, a Franco-Spanish fleet was destroyed at the Battle of Trafalgar, allowing Britain to impose a naval blockade of the French coasts. In retaliation, Napoleon established the Continental System in 1806 to cut off European trade with Britain. The Fourth Coalition took up arms against him the same year because Prussia became worried about growing French influence on the continent. After quickly knocking out Prussia at the battles of Jena and Auerstedt, Napoleon turned his attention towards the Russians and annihilated them in 1807 at Friedland, which forced the Russians to accept the Treaties of Tilsit.

นโปเลียนมหาราช (/ nəpoʊliən, -poʊljən /; [2] ฝรั่งเศส [napɔleɔbɔnapaʁt] เกิด Napoleone ดิ Buonaparte; 15 สิงหาคม 1769 - 5 พฤษภาคม 1821) เป็นทหารฝรั่งเศสและผู้นำทางการเมืองที่มีชื่อเสียงขึ้นมาในระหว่างการปฏิวัติฝรั่งเศสและนำไปสู่ แคมเปญที่ประสบความสำเร็จในช่วงหลายสงครามปฏิวัติ ขณะที่นโปเลียนผมเขาเป็นจักรพรรดิแห่งฝรั่งเศสจาก 1804 จนถึง 1814 และอีกครั้งใน 1815 นโปเลียนครอบงำกิจการยุโรปมานานกว่าทศวรรษในขณะที่ผู้นำฝรั่งเศสกับชุดของพันธมิตรในสงครามนโปเลียน เขาได้รับรางวัลมากที่สุดของสงครามเหล่านี้และส่วนใหญ่ของการต่อสู้ของเขาอย่างรวดเร็วดึงดูดการควบคุมของทวีปยุโรปก่อนที่จะพ่ายแพ้ที่ดีที่สุดของเขาใน 1815 หนึ่งในแม่ทัพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์แคมเปญมีการศึกษาในโรงเรียนทหารทั่วโลกและเขายังคงเป็นหนึ่งในที่สุด ตัวเลขทางการเมืองที่มีชื่อเสียงโด่งดังและการโต้เถียงในเวสเทิ history.In กิจการพลเรือนนโปเลียนมีผลกระทบในระยะยาวที่สำคัญโดยนำการปฏิรูปเสรีนิยมดินแดนที่เขาเอาชนะโดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศต่ำวิตเซอร์แลนด์และส่วนใหญ่ของที่ทันสมัย​​อิตาลีและเยอรมนี เขาดำเนินนโยบายเสรีนิยมพื้นฐานในประเทศฝรั่งเศสและทั่วยุโรปตะวันตก. [หมายเหตุ 1] ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนตามกฎหมายของเขาเป็นเวลานาน, รหัสจักรพรรดินโปเลียนได้รับการรับรองในรูปแบบต่างๆโดยหนึ่งในสี่ของระบบกฎหมายของโลกจากประเทศญี่ปุ่นควิเบก

นโปเลียนที่เกิดในคอร์ซิกาในครอบครัวที่ค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัวในตระกูลขุนนางทัสคานี ที่ให้บริการในกองทัพฝรั่งเศส, นโปเลียนได้รับการสนับสนุนการปฏิวัติจากเริ่มแรกใน 1789 และพยายามที่จะแพร่กระจายอุดมการณ์ในการคอร์ซิกา แต่ถูกขับออกจากเกาะใน 1793 สองปีต่อมาเขาบันทึกไว้รัฐบาลฝรั่งเศสจากการล่มสลายโดยการยิงใน mobs ปารีส ด้วยปืนใหญ่ หลังจากที่ได้รับรางวัลไดเรกทอรีนโปเลียนโดยให้เขาคำสั่งของกองทัพอิตาลีที่อายุ 26 เขาเริ่มการรณรงค์ทางทหารครั้งแรกของเขากับออสเตรียและพันธมิตรของพวกเขาอิตาลีคะแนนชุดของชัยชนะที่เด็ดขาดที่ทำให้เขามีชื่อเสียงทั่วยุโรป เขาเดินตามความพ่ายแพ้ของฝ่ายพันธมิตรในยุโรปโดยผู้บังคับบัญชาทหารเดินทางไปอียิปต์ใน 1798 ที่ชนะจังหวัดออตโตมันหลังจากที่เอาชนะ Mamelukes และการเปิดตัวอิยิปต์ที่ทันสมัย​​ผ่านการค้นพบที่ทำโดยกองทัพของเขา

หลังจากกลับจากอียิปต์นโปเลียนการออกแบบการทำรัฐประหารในพฤศจิกายน 1799 และกลายเป็นกงสุลแรกของสาธารณรัฐ ชัยชนะอีกกว่าออสเตรียที่รบเต็มทีในการรักษาความปลอดภัย 1800 อำนาจทางการเมืองของเขา ด้วยสนธิสัญญา 1801 นโปเลียนเรียกคืนสิทธิทางศาสนาของคริสตจักรคาทอลิกขณะที่การรักษาดินแดนยึดโดยการปฏิวัติ รัฐยังคงที่จะเสนอชื่อบาทหลวงและการควบคุมการเงินคริสตจักร เขาขยายการควบคุมทางการเมืองของเขาทั่วประเทศฝรั่งเศสจนกว่าวุฒิสภาประกาศว่าเขาจักรพรรดิแห่งฝรั่งเศสใน 1804 เปิดตัวจักรวรรดิฝรั่งเศส ความแตกต่างที่ยากกับอังกฤษนั่นหมายความว่าฝรั่งเศสกำลังหันหน้าไปทางสามกลุ่มโดย 1805 นโปเลียนแตกรัฐบาลนี้กับชัยชนะที่เด็ดขาดในการรณรงค์ Ulm และชัยชนะประวัติศาสตร์ที่รบ Austerlitz ซึ่งนำไปสู่​​การกำจัดของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ในเดือนตุลาคม 1805 แต่กองทัพเรือฝรั่งเศสสเปนถูกทำลายในการรบที่ Trafalgar ช่วยให้สหราชอาณาจักรที่จะกำหนดปิดล้อมเรือชายฝั่งฝรั่งเศส ในการตอบโต้นโปเลียนที่จัดตั้งขึ้นในระบบคอนติเนน 1806 ที่จะตัดการค้ายุโรปกับอังกฤษ ที่สี่รัฐบาลหยิบอาวุธขึ้นกับเขาในปีเดียวกันเพราะปรัสเซียกลายเป็นความกังวลใจเกี่ยวกับการเติบโตอิทธิพลของฝรั่งเศสในทวีปยุโรป ได้อย่างรวดเร็วหลังจากที่เคาะออกปรัสเซียในการต่อสู้ของเจ Auerstedt และนโปเลียนหันความสนใจของเขาต่อรัสเซียและทำลายพวกเขาใน 1807 ที่ Friedland ซึ่งบังคับให้ชาวรัสเซียที่จะยอมรับสนธิสัญญาแห่ง Tilsit